بارانی ام ( ماجد شعر ماجد باران بارانی اشک عشق خیس احساس)

من همه اشکم ، همه بارانی ام

خیس تر از یک شب طوفانی ام

من شده بودم چه گرفتار تو
دیر زمانی است که زندانی ام

گرچه شدم عاشق چشم خمار
دور ز هر گونه هوسرانی ام

ساده دل و صادق و بی مدعا
"ماجد"م  و  شاعر  ایرانی ام

رفته ای و خانه خــرابت شدم
وارث  آن ،    آنهمه ویرانی ام

هضم نبودت بخدا سختم است
خسته و سرگشته ز حیرانی ام

من چه کنم بعد تو ای وای من
آه ...    که در گیر پریشانی ام

ماجد